Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Tijdens een kuur in de Pyreneeën in 1896 begon Octave Mirbeau aan 'De badkuur van een zenuwlijder'.
De hoofdfiguur, Georges Vasseur is een vrij nauwkeurig alter ego van Mirbeau. Op zekere dag vindt hij
een egel in de kelder van zijn huis en hij begint deze te voeren en geeft hem ook alcoholische dranken
te drinken. De egel was vooral gek op dure champagne. Ook absint vond hij heerlijk. Triceps is een
bevriende arts. Hieronder het einde van het verhaal over de egel.
Op zekere dag trof ik hem lang uitgestrekt op het stro. Hij kwam niet overeind toen ik dichterbij kwam.
Ik riep 'm. Hij bewoog zich niet. Ik pakte hem in m'n handen. Hij was koud. Toch ademde hij nog wel. O, die kleine oogjes en de blikken die hij met inspanning van al zijn krachten nog op mij kon richten. Ik zal ze nooit vergeten! Het was bijna de blik van een mens. Er lagen verwondering, droefheid en tederheid in,
en nog zoveel geheimzinnigs en dieps dat ik niet zou kunnen omschrijven. Nog ademde hij! Toen volgde
een soort gereutel, iets als het klokklok van een leeglopende fles. Nog twee schokken, een laatste
stuiptrekking, een kreet en hij was dood.
Ik kon wel huilen.
Verbijsterd stond ik gade te slaan wat in mijn handen lag. Zijn lichaam vertoonde geen enkel spoor van
geweld. Hij leek wel een verfrommelde prop papier nu. Hij had ook geen spoor van een of andere ziekte
vertoond. Hij was 's nachts niet het bos in geweest en 's avonds had hij vrolijk een stevig glaasje
champagne gedronken. Waaraan was hij gestorven? Waarom zo ineens? Ik zond het kadaver naar
Triceps, die de autopsie verrichtte. En drie dagen later ontving ik het volgende bondige briefje:
Waarde vriend,
Complete alcoholvergiftiging. Doodsoorzaak: longaan-
doening wegens drankzucht.
Zeldzaam geval, vooral bij egels!
Alexis Triceps, d.m.p.
U ziet het: helemaal een bruut is mijn vriend Triceps niet.
Octave Mirbeau. 1848 - 1917
Bron: De badkuur van een zenuwlijder. 1974 De Arbeiderpers
Vertaald door Martin Ros
Oorspronkelijke titel: Les vingt-et-un jours d'un neurasténique. Parijs 1902