De zangberg glooit, zijn pad is heilig.
        Kastalia, uw vocht is puur.
        Apollo voer met zwanen veilig,
        hij beurt zijn tempel in 't azuur.

        Maar in den wijngaard hangt te rijpen
        de vrucht die om zijn heupen zwiert
        als hij in oerstaat vast wil grijpen
        wat de aarde tot een lusthof siert.

        En twee-in-een is àlle wezen
        dat leeft en lijdt en zich bezint.
        Een heilig licht, hoe uitgelezen,
        maakt niet de wijnstok onbemind.

        De zon gaat onder. Oogst de druiven
        en vul de beker tot den rand!
        Drink, tot de aardlaag gaat verschuiven
        en ons de chaos overmant.
 

       Jan Engelman (1900-1972)
       Uit: Tuin van Eros
       Uitgeverij Querido, Amsterdam