Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Er ligt een appel op een schaal
voor een open raam -
als hij zou kunnen denken zou die appel denken:
is dít nu beurs, zo'n doof gevoel...
Hij is nog zoet,
maar hij wordt al moe zoals alleen een appel
moe kan worden,
hij rimpelt en verkleurt,
het is een warme dag, niets grijpt om zich heen
en niets gebeurt
en een hand pakt hem op, draait hem rond
en gooit hem door het raam -
als hij zich zou kunnen verbazen zou die appel
zich verbazen en denken:
is dít nu ten einde raad,
of is dít nu de opperste verwarring?
De avond valt, wormen komen op hem af,
en hij zou denken:
als ik nog kon glanzen dan zóú ik nu toch glanzen...
zijn laatste gedachte
zou dat zijn.
Toon Tellegen. 1941
Uit: Daar zijn woorden voor. Een keuze uit de gedichten.
Rainbow Pockets 2005