Boek Piet Paaltjens                                   Piet Paaltjens  Dichter-dominee  1835 - 1894                             


Beginpagina

Jeugdjaren in Leeuwarden

Studententijd in Leiden

Predikant in Foudgum

Predikant in Den Helder

Predikant in Schiedam

Over Piet Paaltjens

Culinaire citaten

Gedichten over eten en drinken

Culinaire bloemlezing



Contact  

Ons nationaal drinklied


        Wij drinken hier niet van verdriet,
        Nog minder van plezier;
        Toch drinken wij, zoals gij ziet:
        Er is niet anders hier!

        Want in de schemer van uw dag,
        Vaal tussen nacht en nacht,
        Was er niet één die naar ons zag,
        Geen die ons nodig dacht.

        Niet één die onze wijsheid riep,
        Of wachtte op ons hart.
        Toen God de hele wereld schiep...
        Neen! Gij ontstond apart: -

        Een mossel droop tot tijdverdrijf
        In mist die gold' en klokt'
        Zijn slijm, dat door het grauwe wijf
        Mumm'lend werd ingeslokt.

        Toen rees de mist, en geeuwd' in bas,
        En zakte in tot pap,
        Waaruit de blazen vunzig gas
        Opgulpten met een klap.

        De mist werd vorm (zo ongeveer),
        De mist werd land, werd poel,
        De mist werd stad en - te veel eer! -
        De mist werd mens, werd smoel.

        Zoals uw land werd neergesmeerd:
        Modderig, lichtloos, plat,
        Zo blijft uw geest ook - tot gij keert
        Daar waar gij werd, totdat

        U lekker slurpt uw moeder Mist
        En uitkokt, weet-ik-waar,
        Waar gij dan verder rot en gist,
        Wellicht lust men u daar! -

        Welaan: Vervloekt! Er weent hier geen,
        Er heeft hier niemand vreugd:
        Gij hebt de oude Bols alleen
        Als nationale deugd.

        Gij drinkt en zwelt, gij ademt stank,
        Luid wordt uw vuile aard;
        Ah, barsttet gij maar van de drank,
        Gij zijt uw drank niet waard!

        Wij drinken, en een fijne walm
        Daalt op de ogen neer:
        Wij zien u nog, maar lachen kalm,
        Gij hindert ons niet meer.

        Dan raken hart of lever
        Genadiglijk defekt,
        Zo stikt in de jenever
        Het Hollands intellect.
 

        Erich Wichmann (1890-1929)
        uit: De tang en het varken (1917)