Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Duizenden glazen gingen door mijn handen
Wie schoten nooit de ogen vol tranen,
als hij 's avonds in alle eenzaamheid de kroeg verliet,
zich ergerend aan een nieuwe dag die grijnzend
in 't ochtendgloren vanuit de groene bomen loerde.
Snikkend heb ik op zomerochtenden volgegoten
aan de gracht gestaan.
Wie heeft er nooit een vrouw versierd
waarvoor hij zich eigenlijk schaamde,
Misselijk ben ik 's morgens het huis uitgeslopen,
leeggezogen, waar nog zo'n jonge vrouw
tussen gore lakens lag.
Maar altijd weer dreef mij een onbekende
kracht in d'armen van een zond'ge nacht,
...En zo ging dag na dag
tenslotte jaar na jaar voorbij...
Daarom, o Heer, ontferm U over mij.
Nico Kiekebelt
Bron: BZZLLETIN nr. 53
6e jaargang, februari 1978