Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
het laatste glas
steeds weer ben ik, zo laat op de avond, aan
mijn laatste glas toe en
steeds weer bekijk ik het
met bijzondere affectie.
gewoonlijk heb ik wat uit de
machine gekregen
en ik reserveer dit laatste glas
voor
een toost op de goden
die mij dit succes
gunnen.
vanavond, ik bedoel
vanochtend vroeg, denk
ik voor de eerste
maal: het laatste glas?
als het eens
voorgoed
het laatste is?
het zal zover komen: de drankklok
luidt voor iedereen.
een vreemde gedachte
dat
je lichaam daar maar ligt en
niets te drinken
wil...
je kunt het wel in mijn mond gieten maar
nee hoor...
Chinaski?
nee, hij is geen lid geworden van de AA, hij
is er gewoon
pats boem!
mee opgehouden.
zomaar
ineens!
o ja? hoe kan hij dan
schrijven? hij schreef alleen als
hij dronken was.
hij schrijft niet
meer...
dus hij heeft afgehaakt, hè? de klootzak, ik
heb altijd al gezegd dat hij de kluit
belazerde!
intussen drink ik dit glas op
de goden...
ik kijk de morgennacht in en
tel 8 telefoondraden
69 jaren
2 bomen
meer zie ik
niet...
nog een half glas nu: één slok voor de
goden, één slok voor
mij...
zo!
wat een timing! wat een
triomf terwijl de muren mij al
omarmen
en ik met muziek en
vreugde op mijn hielen
de slaapkamer inloop: alweer
het perfecte
laatste
glas.
Charles Bukowski. 1920 - 1994
Bron: Zeventig jaar gegist, verhalen en gedichten
Vertaling Guido Golüke
De Bezige Bij 1992