Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
De menseneter
Een menseneter, -gruwzaam wezen!-
Had velen omgebracht,
En alle vlees en bloed verorberd
Van die hij had geslacht.
Hij werd gevat, hij werd gevonnist,
Door de kolonieraad,
En-opgehangen zou hij worden,
Voor al zijn griez'lig kwaad.
'Maar' zei de rechter, 't is gewoonte,-
Zo menselijk zijn wij,-
Dat, wie ten dode werd verwezen,
Mag kiezen, wat het zij.
Om voor zijn laatste maal te dienen;
Aan die gewoonte trouw,
Vraag ik, wat gij voor 't laatst wilt eten?'
Toen zei de kerel: 'jou!'
E. Laurillard 1830 - 1908
Uit: Alleen het verdriet is waar bloemlezing
Uitgave: Voorlichtingsdienst Openbaar Ministerie 1999
Een menseneter, -gruwzaam wezen!-
Had velen omgebracht,
En alle vlees en bloed verorberd
Van die hij had geslacht.
Hij werd gevat, hij werd gevonnist,
Door de kolonieraad,
En-opgehangen zou hij worden,
Voor al zijn griez'lig kwaad.
'Maar' zei de rechter, 't is gewoonte,-
Zo menselijk zijn wij,-
Dat, wie ten dode werd verwezen,
Mag kiezen, wat het zij.
Om voor zijn laatste maal te dienen;
Aan die gewoonte trouw,
Vraag ik, wat gij voor 't laatst wilt eten?'
Toen zei de kerel: 'jou!'
E. Laurillard 1830 - 1908
Uit: Alleen het verdriet is waar bloemlezing
Uitgave: Voorlichtingsdienst Openbaar Ministerie 1999