Onder het aperitief
hadden wij elkander lief.
Bij het sneetje champignons
was het heel goed tussen ons.
't Was geen najaar. Het was mei
bij de paling in gelei.
vogels zongen aan 't plafond
en we spraken van Yvon
met haar idiote nukken
en we scheurden haar in stukken
en we veegden haar opzij.
Dat was dat en het was mei
Later, bij de omelet
kregen we het over Jet
en natuurlijk over centen...
't Was gedaan met onze lente.
Bij de tong à la meunière
werd het openlijk misère.
En ten slotte, bij de gember
was 't weer helemaal november.
En het kostte ons waarachtig
vierenvijftig gulden tachtig.

Annie M.G. Schmidt
Uit: Tot hier toe. Querido's Uitgeverij 1986.