Ode aan de gebakken aardappelen

Ze spettert
in de gloeiende 
olie
's werelds
vreugde:
gebakken
frietjes
vallen
in de pan
gelijk besneeuwde
pluimen van
een vroege
zwaan
en vertrekken
half goud door de knapperende
amber der olijven

de ui
bezorgt hen
hun aardegeur,
de peper,
stuifmeel van over de riffen,
en
opnieuw
bekleed
met een ivoren pak, vullen ze de schotel
met herhaalde overvloed
en pittige eenvoud van de aarde.

Pablo Neruda  1904 - 1973
Uit: Odas elementales 1954
Vertaling: Melissa Floré & Eric Schaltin